Bijenhouden volgens Anastasia

De boeken over Anastasia zijn voor mij een enorme inspiratiebron. Zij vertelt op zeer inspirerende wijze hoe wij ons contact met de natuur kunnen herstellen en in harmonie met haar kunnen samenleven. Voor wie niet bekend is met deze Siberische vrouw, verwijs ik naar Uitgeverij Schildpadboeken voor meer informatie over haar boeken.

In dit artikel beschrijf ik wat Anastasia in haar boeken vertelt over het houden van bijen.

Wat Anastasia vertelt over het maken van een bijenkorf:

“Maak een koker, bijvoorbeeld van een uitgeholde boomstam, of van planken van een loofboom van minimaal 6 centimeter dik. De binnenmaat moet minimaal 40 bij 40 cm zijn en de lengte niet minder dan 1.20 meter. Bevestig langs de naden aan de binnenkant driehoekige latjes zodat de hoeken afgerond zijn. Deze latjes kunnen losjes gelijmd worden, de bijen zullen ze later zelf wel vasthechten. Timmer de onderkant dicht met planken van dezelfde dikte, de bovenkant wordt afgesloten met een deksel. Stop de kieren tussen het deksel en de korf dicht met hooi of met vodden. En bedek ook de bodem met een lap. Maak vervolgens over de lengte een naad van anderhalve centimeter, tot op dertig centimeter van het uiteinde waar het deksel zich bevindt. Zo’n koker kan op een onderstel worden geplaatst, ergens in de moestuin. De afstand tot de grond moet minimaal 20 tot 25 centimeter bedragen. De opening moet naar het zuiden gericht zijn. Het beste is om de koker onder tegen het dak van een huisje te bevestigen. Dan hebben de bijen bij het uit- en aanvliegen geen last van de mensen en hebben de mensen geen last van de bijen. Bevestig de koker horizontaal, onder een hoek van 20 à 30 graden. Het te openen uiteinde bevindt zich onderaan. De koker kan ook op zolder worden geplaatst, maar zorg dan wel voor goede ventilatie.
Het beste is om de koker onder de dakrand, of op het dak te bevestigen, aan de zuidkant van het huis, op een platje of een speciaal daarvoor gemaakt afdakje. Denk eraan dat het wel mogelijk moet zijn om de honingraten te verwijderen. Bescherm de korf met een doek of scherm tegen teveel zonlicht. ’s Winters kan de koker aanvullend geïsoleerd worden tegen de kou”.
Ik merkte op dat de koker nogal zwaar zou zijn en dat het zonnescherm en de constructie met een plaat het uiterlijk van het huis nogal zouden bederven. Wat te doen in zo’n geval?
Ze keek me enigszins verbaasd aan en zei vervolgens:
“Het gaat erom dat jullie bijenhouders niet helemaal juist handelen. Dat heeft mijn grootvader me verteld. Moderne bijenhouders hebben allerlei constructies voor bijenkorven bedacht die er allemaal op gericht zijn om mensen de mogelijkheid te geven om op ieder gewenst moment in het leven van de bijen in te grijpen. Ze verplaatsen ramen met honingraten van de ene naar de andere kant, verhuizen de korf van de ene naar de andere plek; dat zijn allemaal dingen die je beter niet kunt doen.
Bijen plaatsen hun raten zelf op heel precieze afstanden van elkaar, zorgen zelf voor een ventilatiesysteem en leveren slag met hun vijanden. Elke vorm van ingrijpen verstoort dit systeem; in plaats van zich bezig te houden met het verzamelen van honing en het voortbrengen van nieuwe bijen, zijn ze steeds bezig met het corrigeren van de gemaakte veranderingen.
In natuurlijke omstandigheden leven de bijen in holle boomstammen en zijn ze uitstekend in staat om voor zichzelf te zorgen. Ik heb je verteld hoe je bijen kunt houden op een zo natuurlijk mogelijke wijze.”

Over het overzetten van de bijen naar de ‘bijenkorf’:

“Om een bijenvolk over te brengen naar zo’n koker is niet moeilijk. Voordat men de zwerm uitzet in de koker, moet men er een stukje was en een stukje breed longkruid in neerleggen. Zelfgemaakte ramen of honingraten zijn niet nodig. Als er op de aangrenzende percelen al bijenvolken wonen, zullen de bijen vanzelf de vrije kokers betrekken.”

Over het winnen van honing:

“En hoe verzamelt men de honing?”

“Open het deksel aan de onderkant, breek de hangende raten af met de daarin opgeslagen honing en het stuifmeel. Wees alleen niet hebberig en laat genoeg honing over voor de bijen om de winter door te komen. Het eerste jaar is het beter om geen honing te verzamelen.”

Over het ‘nut’ van de bijen:

“Alles heeft baat bij hun aanwezigheid. Ze zijn heel effectief als plantenbestuivers en hierdoor wordt de oogst vergroot, maar dat is jullie waarschijnlijk wel bekend.

Wat jullie wellicht niet weten is dat de bijen met hun zuigsnuit de kanalen openen waardoor planten de door de sterren weerkaatste informatie kunnen opnemen.”

Over het steken door bijen:

“Maar bijen kunnen mensen toch steken? Hoe kun je nu rustig op je tuintje werken als je voortdurend bang moet zijn dat je gestoken wordt?”

“Bijen steken alleen mensen die agressief tegen hen zijn, die met hun armen zwaaien en bang zijn. Of mensen die van binnen vol agressie zitten of heel geïrriteerd zijn, niet alleen ten opzichte van bijen, maar in het algemeen. De bijen voelen dat aan, sterker nog, ze kunnen de uitstraling van negatieve gevoelens niet verdragen.
Verder kunnen ze ook steken op die plaatsen op het lichaam waar zich zenuwuiteinden bevinden van een ziek inwendig orgaan, of plaatsen waar de afweer verzwakt is of waar op andere wijze de balans is verstoord.”

Vladimir Megre, Boek 1: Anastasia – De Zoemende Ceder, pagina 73
© Uitgeverij Schildpadboeken

De wijze waarop Anastasia de bijen beschouwd is niet uniek. Zo heeft dit sterke raakvlakken met datgene wat Rudolf Steiner hierover heeft gezegd (*), maar ook in het boek The Shamanic Way of the Bee (*) van Simon Buxton zien we aspecten terug zoals Anastasia die benoemd.

1 gedachte op “Bijenhouden volgens Anastasia

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.